"Cień i kość" Leigh Bardugo

 

Chyba mało kto nie słyszał ostatnio o książkach Leigh Bardugo. Wszystko za sprawą serialu „Cień i kość” wyreżyserowanego na podstawie powieści o tym samym tytule. Muszę Wam powiedzieć, że… żałuję. Kurczę, tyle hałasu powstało wokół tej powieści, nagrano serial, promowano ją na wielu stronach internetowych i zachęcano do sięgnięcia po nią za pomocą reklam… a ja się wzięłam za tę książkę dopiero teraz :-) Jestem wręcz zakochana w tej fabule i cieszę się, że „Cień i kość” mam w swojej biblioteczce. Nie sądziłam, że tak się wciągnę w tę historię, ponieważ spodziewałam się gniotu, a tu pojawiło się takie miłe zaskoczenie.

„Osierocona i nikomu niepotrzebna Alina Starkov jest żołnierką, która wie, że może nie przeżyć swojej pierwszej wyprawy do Fałdy Cienia – połaci nienaturalnego mroku, na której wprost roi się od potworów. Kiedy jednak jej pułk zostaje zaatakowany, Alina wyzwala w sobie uśpioną dotąd magiczną moc, o której istnieniu nie miała pojęcia. Następnie wkracza do ociekającego przepychem świata monarchów i dworskich intryg, rozpoczyna szkolenie wśród griszów, wojskowej elity swojego kraju, i daje się zauroczyć ich niesławnemu dowódcy, zwanemu Zmroczem. Zmrocz zauważa, że Alina potrafi przywołać moc zdolną zniszczyć Fałdę Cienia i zjednoczyć rozdarty wojną kraj – w tym celu musi jednak zrozumieć i opanować swój nieokiełznany dar. Królestwo znajduje się w coraz większym niebezpieczeństwie, a Alina odkrywa tajemnice swojej przeszłości i dokonuje niebezpiecznego odkrycia, które może zagrozić nie tylko wszystkiemu, co kocha, lecz także przyszłości całego kraju.” Alina wraz ze swoim najlepszym przyjacielem Malem oraz resztą żołnierzy otrzymują rozkaz zejścia do Fałdy Cienia, gdzie grasują przerażające potwory pożerające wszystkie żywe stworzenia stające im na drodze. Wydawać by się mogło, że wszystko idzie zgodnie z planem… do czasu. Gdy zjawiają się mroczne istoty, oddział Aliny zostaje brutalnie zaatakowany. Dziewczyna po raz pierwszy używa swej mocy, nie zdając sobie sprawy, co tak dokładnie robi. Od tej chwili jej życie całkowicie się zmienia. Z biednej sieroty zostaje awansowana na griszę, zaś jej zdolności kierują ją do pałacu, w którym będzie pobierać nauki magiczne oraz opływać w dostatek, jakiego do tej pory jeszcze nie widziała na własne oczy. Awanse czyni jej tajemniczy i przerażający Zmrocz, zaś ona sama odkrywa w sobie magię, o jakiej nawet nie śniła. Wszystko ma jednak swoją cenę. Kiedy poznaje sekrety przeciwnika oraz własne przeznaczenie, nadchodzi czas zmian. Alina zostanie zmuszona do podjęcia trudnej decyzji i poniesieniu konsekwencji, które mogą kosztować innych życie. Czy będzie gotowa pogodzić się z własnym losem?

Wiecie już, że książka bardzo mi się spodobała, a teraz wyjaśnię Wam dlaczego. Wydaje mi się, że bardzo dużo zalet ma sama akcja. Każdy akapit wywołuje pewne emocje, zaś sekrety związane z magią, pochodzeniem Aliny, jej tajemniczą mocą, a także rolą w pokonaniu Fałdy Cienia to klucze, dzięki którym autorka zyskuje uwagę czytelnika. Fabuła nie jest zbyt wyszukana – dziewczyn zdobywających znienacka ogromne moce pojawia się w powieściach mnóstwo, podobnie rzecz ma się z atakującymi armiami demonów, zaś potężni i atrakcyjni bohaterowie adorujący główną postać też się już wielu osobom przejadły. Intrygi wśród bogatej elity też nie są żadną nowością, podobnie jak pobieranie nauk magicznych przez kompletnie zieloną osobę (przykład – „Harry Potter”, „Trylogia Czarnego Maga”). Mimo wszystko Leigh Bardugo zaskakiwała mnie na każdym kroku, zaś wszystkie opały w jakie wpadała bohaterka czytałam z wypiekami na policzkach. Ciężko przychodziło mi oderwanie się od „Cienia i kości”, dlatego wiem, że sięgnięcie przeze mnie po następną część to tylko kwestia czasu.

Historię poznajemy z punktu widzenia Aliny. Z jakiegoś powodu książka przypomina mi trochę „Igrzyska śmierci”. Tam również czytelnik ma do czynienia z bohaterką, która musiała radzić sobie sama na każdym kroku i z biednego środowiska została przeniesiona do świata elity, w którym żądzą zupełnie inne prawa. Narracja także jest pierwszoosobowa, ale w czasie przeszłym. Właściwie podobieństwa się na tym kończą, lecz i tak opowieść wydaje się odrobinę zbliżona.

Świat przedstawiony nie jest zbytnio wyszukany. Wiele postaci posiada magiczne zdolności, ale nie istnieje więcej nadnaturalnych zjawisk, czasem jeszcze jakieś drobne stworzenia się pojawią, ale prócz Fałdy Cienia nic więcej nie ma. Trochę szkoda, niby wszystko skupia się na akcji, lecz jednak chciałabym trochę bardziej poznać krainy wymyślone przez Bardugo. Na tyle państw pojawiających się na kartach powieści powinno być trochę więcej opisów odnośnie kultur, obyczajów, nawet zachowań bohaterów. Pod względem opisowym jest dość słabo.

Okładka jest cudowna! Ukazuje wizerunek mitycznego jelenia na granatowym tle, zaś litery i grzbiet książki pięknie błyszczą się na złoty kolor. Rozdziały są ładnie udekorowane dużymi rysunkami, zaś na początku znajduje się jeszcze starannie wykonana mapka. Przed treścią znajduje się krótkie wyjaśnienie odnośnie griszów i rodzaju ich mocy. Całość wydana w grubej oprawie, do której załączono zakładkę – wstążkę. Jestem zakochana w tym wydaniu!

 

Podsumowanie:

+ bogata akcja książki

+ narracja pierwszoosobowa

+ ciekawa fabuła

+ pięknie wykonana oprawa

- słabe opisy świata przedstawionego

 

Ilość stron: 288

Wydawnictwo: MAG

Rok wydania: 2019 (z 2012)

Gatunek: fantasy

Dla kogo: dla młodzieży, dla osób lubiących historie pełne wartkiej akcji