"Trzy minuty" Anders Roslund, Borge Hellstrom

 

Zafascynowana losami Pieta Hoffmanna koniecznie chciałam poznać dalsze jego przygody po wydarzeniach, które rozegrały się w pierwszym tomie. Pietowi udało się przeżyć, ale by on i jego rodzina byli bezpieczni musiał wyemigrować do Kolumbii słynącej z handlu narkotykami i wojny gangów. Tam pełni funkcję wtyki w kartelu i przekazuje wszystkie zdobyte informacje amerykańskim przełożonym.

Codziennie balansuje na granicy życia i śmierci i ogromnie ryzykuje. Pewnego dnia przez gang zostaje porwany przewodniczący Izby Parlamentu. Rząd USA wypowiada wojnę terrorystom i sporządza listę śmierci, na której znajdują się najgroźniejsi kolumbijscy przestępcy. Jest na niej również Piet. Od tej pory rozpoczyna się odliczanie i eliminacja wyróżnionych celów. Piet ponownie musi udowodnić swoją niewinność i zadbać o bezpieczeństwo najbliższych. I musi to zrobić szybko, nim wojsko obierze go za swój cel.

(Opis wydawcy): „Obie strony liczą na jego lojalność. Obie skazują go na śmierć. W Szwecji jako tajny współpracownik policji został zdekonspirowany i porzucony przez tych, dla których pracował. Cudem uszedł z życiem i musiał uciekać z kraju. Trzy lata później Piet Hoffmann, który wyemigrował do Kolumbii, nadal działa pod przykrywką. Jako prawa ręka barona narkotykowego El Mestizo infiltruje kartel na zlecenie amerykańskiej agencji DEA. Podwójne życie zapewnia mu dostatek i wygodę. Do czasu, aż rząd USA i mafia narkotykowa uznają go za wroga. Znów musi uciekać, nie wiedząc, której strony ma się obawiać bardziej. A jedyną osobą, na której pomoc może liczyć, jest komisarz szwedzkiej policji – jego największy wróg.”

O ile pierwszy tom wydawał mi się ciekawy i porządnie wciągnęłam się w lekturę już od pierwszych stron, o tyle tutaj długo nie potrafiłam zainteresować się tym, co czytam. Autorzy moim zdaniem przesadzili zarówno z wprowadzeniem, jak i z opisami. Rozumiem, że chcieli bliżej ukazać życie Pieta już po ucieczce do innego kraju oraz szczegółowo przedstawić działalność gangów narkotykowych, ale w pewnym momencie miałam po prostu dość. Przez niemal połowę książki nic się kompletnie nie działo, później akcja stopniowo się poprawiła, ale na tyle, że mogłam określić ją jako znośną. Wydawać by się mogło ze streszczenia książki, iż fabuła potrafi czytelnika mocno wciągnąć, ale nie, nic takiego nie miało miejsca. Dopiero samo zakończenie okazało się na tyle absorbujące, że wreszcie potrafiłam zainteresować się powieścią.

Według mnie tym, co wpłynęło na brak atrakcyjności fabuły to powtarzające się schematy z pierwszego tomu. Działalność Pieta jako wtyki pojawiła się już wcześniej, dlatego wrzucenie go znów w tę samą rolę i odtworzenie wydarzeń w tym ponowna zdrada wyszły strasznie oklepane. Po tym, czego doświadczyłam w poprzedniej części, spodziewałam się znacznie więcej, zwłaszcza po głównym bohaterze, dlatego ogromnie się zawiodłam. To trochę tak jakby napisać całą historię od początku ze zmianą krajobrazu i niektórych sojuszników.

Napisałam trochę o ciekawym zakończeniu i rzeczywiście, pod koniec książki wciągnęłam się w fabułę i kibicowałam niektórym postaciom, w tym Pietowi. Jednak trzeba przeczytać ponad trzysta stron, żeby na dobre się wkręcić, ponadto sporo wydarzeń jak zwykle było dla mnie naciąganych, ale przymknęłam na to oko. Pojawiło się także kilka błędów logicznych, nie podam ich przykładu, bo zaspojleruję całą powieść, ale moim zdaniem niektóre działania podjęte przez bohaterów poszły im zbyt gładko.

Czy polecam? Bardziej tym, którzy chcą poznać dalsze losy Pieta po przeczytaniu pierwszego tomu. Nie zaliczyłabym jednak tej książki do kwestii życia i śmierci, można spokojnie się bez niej obejść.

Okładka przedstawia wyeksponowaną cyfrę wraz z tytułem i nazwiskami na tle budynków miasta. Na przedłużeniach okładki umieszczono notę biograficzną oraz fragment książki. Czcionka według mnie jest zbyt mała do czytania.

 

Podsumowanie:

+ kontynuacja losów bohaterów z pierwszej części

+ interesujące zakończenie

+ rzeczowy styl autorów

+ szczegółowe ukazanie działalności przestępczej

- zbyt rozwlekłe opisy

- wolne rozwinięcie akcji

- powtarzalność fabuły

 

Liczba stron: 512

Wydawnictwo: Albatros

Gatunek: thriller

Rok wydania: 2019 (z 2016)

Dla kogo: dla fanów powieści szpiegowskich, z działalnością przestępczą, handlem narkotykami.