Prezentuję Wam książkę, będącą nie tylko intrygującym zbiorem opowiadań, ale też stanowiącą element konceptu artystycznego zwracającego uwagę na jeden z charakterystycznych problemów współczesnego człowieka – samotności. Pola Rise w swoich opowiadaniach porusza kwestie związane z tym zagadnieniem. Czytelnik poznaje historie bohaterów, którzy zdecydowali się na świadomą egzystencję odcinając się od kontaktu z innymi lub też sytuacja życiowa lub poważna choroba zmusiła ich do izolacji. Tak czy inaczej każdy z nich boryka się z trudnościami, o których nie ma pojęcia nikt. I tylko oni mogą przeciwstawić się własnym demonom lub pogodzić się z tym, co nieuniknione.
(Opis wydawcy): „Co jest gorsze, samotność wśród ludzi czy w pojedynkę? Maria chce schować się przed światem. Matyldę wpędza w samotność pijany kierowca. Kacper wycofuje się z życia z powodu przeszłości. Izolują się, uciekając w różne miejsca: do łóżka, do świata wirtualnego, do innego kraju. Przygnieceni presją, oczekiwaniami i ambicjami, popadają w letarg. Ukrywają swoje ułomności i tuszują je wraz z prawdziwymi emocjami. Udają, pozują i uśmiechają się, byle tylko nikt się nie domyślił, że bywa im trudno i nie dają rady. Dwanaście historii o hikikomori – japońskim wirusie samotności. Może dopaść każdego. Rozprzestrzenia się we współczesnym świecie jak chwasty. Wyklucza z życia społecznego, czasami na chwilę, kiedy indziej na lata. Niezależnie od ilości pieniędzy na koncie, miejsca zamieszkania czy wieku – każdy jest narażony na samotność.”
Rozpoczynając lekturę „Hikikomori” czytelnik od razu spotyka się z prologiem, w którym autorka wpierw objaśnia swoją historię z samotnością, a także opisuje przyczyny powstania tomiku. Warto wspomnieć, że na projekt artystyczny składa się nie tylko książka, lecz także album studyjny, również stworzony przez Polę Rise.
Książka zawiera dwanaście opowiadań, przy czym każde z nich dotyczy innego rodzaju samotności. Niektórzy bohaterowie ze względu na wysoką wrażliwość izolują się od innych, czując się niekomfortowo z uwagi na swoją odmienność. Inni pogrążają się w głębokiej depresji i decydują się na ucieczkę do swoich czterech ścian, ponieważ nie radzą sobie w codziennym życiu. Są też takie postacie, które po trudnych przejściach nie potrafią odnaleźć się pośród innych ludzi. Kolejni są uwięzieni we własnym ciele z powodu choroby lub kalectwa. Każdy opisywany przez autorkę przypadek jest bardzo trudny i wywołuje w odbiorcy olbrzymie emocje. Żadna z opisywanych historii nie pozostawiła mnie obojętną. Zarówno dramat Natalii z powodu zaprzestania działalności mediów społecznościowych i wywołane tym skutki, jak i wypadek Matyldy, czy choroba Marii, wszystkie te historie chociaż niektóre z pozoru błahe, opisują z jak wielkimi problemami może się zmagać człowiek. Problemami, z którymi zazwyczaj zostaje sam, ponieważ inni są obojętni lub nie mają pojęcia o tym, co może dziać się we wnętrzu pozostawionej we własnej samotni osoby.
Wszystkie opowiadania zostały napisane prostym językiem, łatwym do przyswojenia dla czytelnika. Pola Rise posiada umiejętność zaciekawienia odbiorcy i umie zagrać na jego emocjach, dzięki czemu poruszane przez nią problemy pojawiających się w opowiadaniach postaci zapadają głęboko do świadomości. Uważam również, że kreowanie bohaterów wyszło nieźle, jak na debiut, przynajmniej jeżeli chodzi o rys psychologiczny. Każda z postaci swoje bolączki przeżywa inaczej i chociaż związane są z samotną egzystencją to przeżywane przez nich sytuacje są inne i wpływają na postrzeganie danej tematyki już w odmienny sposób.
Czy polecam? Tak, jeśli lubicie zbiory opowiadań poruszające poważne trudności przeżywane przez bohaterów to z pewnością powinniście zainteresować się „Hikikomori”. Historie opisywane przez Polę Rise zmuszają do refleksji i każą zagłębić się nad tematem samotności, uczą uważności i dostrzegania tego problemu również na co dzień.
Okładka przedstawia rysunek graficzny skulonej postaci pośród ponurych barw. Litery oraz grzbiet książki są pozłacane. Na przedłużeniach oprawy znajduje się nota biograficzna autorki oraz fragment tomiku wraz z reklamą płyty. Czcionka bardzo wyraźna, czytelna i sprzyjająca szybkiemu czytaniu.
Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Muza S.A. .
Podsumowanie:
+ lekki styl autorki
+ artystka porusza ważne zagadnienie
+ dobrze ukazany rys psychologiczny postaci
+ historie zmuszające do refleksji
+ krótkie i zapadające w pamięć opowiadania
+ interesujący koncept artystyczny
+ powiązanie książki z projektem dotyczącym samotności
- brak
Liczba stron: 288
Wydawnictwo: Muza S.A.
Gatunek: opowiadania
Rok wydania: 2023
Dla kogo: dla fanów poruszających historii zmuszających do zastanowienia się nad zagadnieniem samotności.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz