Im więcej mam do czynienia z twórczością Lucindy Riley, tym bardziej przekonuję się do tej pisarki. To już moja trzecia przygoda z autorką i jak do tej pory niezwykle udana. „Pokój motyli” to powieść wielowątkowa, opowiadająca o życiu Posy Montague, a także jej dzieciach i następnych pokoleniach. Posy od lat mieszka w domu należącym do jej przodków. Niestety, posiadłość wiąże się z drogim utrzymaniem i ogromnymi nakładami pracy, a ponieważ Posy dobiega już siedemdziesiątki, postanawia pożegnać się z nostalgicznymi wspomnieniami i sprzedać Dom Admirała. Nie jest to jednak takie proste. Jej syn Sam, wiecznie popadający w długi i ledwie wiążący koniec z końcem, nagle zgłasza się do pierwokupu. Drugi syn Nick wraca po długim czasie do Anglii i zdaje się borykać z pewnym problemem. W dodatku Posy spotyka swoją dawną miłość, która mocno zraniła ją wiele lat temu i choć minęło sporo czasu od tego zdarzenia, Posy wciąż jest zdumiona jak bardzo przeżywa tamtą sytuację. Jak Posy poradzi sobie ze sprzedażą domu i problemami synów? Czy uda jej się porozumieć z dawnym kochankiem? Jaki sekret skrywa jej dawny wielbiciel?
(Opis wydawcy): „Posy Montague wkrótce skończy siedemdziesiąt lat. Wciąż mieszka w rodzinnym domu w urokliwym Suffolk, gdzie spędziła idylliczne dzieciństwo, łapiąc motyle z ukochanym ojcem, i gdzie wychowała własne dzieci. Choć z posiadłością wiążą ją cenne wspomnienia, choć ogród, który sama założyła i o który dbała przez ćwierć wieku, rozkwita jak nigdy dotąd, Posy wie, że będzie musiała podjąć trudną decyzję i sprzedać podupadające domostwo. Freddie, jej pierwsza miłość, człowiek, który pięćdziesiąt lat temu złamał jej serce, wyłania się z przeszłości niczym duch. Posy nie jest na to gotowa – zmaga się z kłopotami finansowymi starszego syna, Sama, i z nieoczekiwanym powrotem młodszego – Nicka. Nie może zaufać dawnemu ukochanemu. Wkrótce okaże się, że Freddie i jej rodzinny dom skrywają mroczną tajemnicę… .”
Jak tylko zaczęłam poznawać historię Posy, przepadłam. Autorka wspaniale wykreowała nie tylko jej postać, ale również ciekawie przedstawiła całe dzieciństwo Posy, etap dorastania, dorosłość i dojrzałe lata. Każdy fragment książki czyta się z zapartym tchem. Trudno było mi się oderwać od losów głównej bohaterki, zresztą nie tylko. Fabuła z udziałem dzieci Posy i pobocznych postaci sprawiła, że każdy fragment tej powieści wydawał mi się nad wyraz pasjonujący.
Ponownie będę wychwalać styl Lucindy Riley. Autorka świetnie przedstawiła charakter postaci, cudownie splotła ich wątki, w dodatku zasób słownictwa także jest na bardzo wysokim poziomie, co sprawia, że bardzo przyjemnie czyta się całą książkę. Każdy rozdział wydaje się przełomowy, jeżeli chodzi o zachowanie bohaterów i wyjaśnienie motywów ich działania, dlatego z trudem odrywałam się od lektury. Podobało mi się, że postacie miały swoje tajemnice i z utęsknieniem czekałam na ich rozwiązanie. Sama akcja nie pędzi jak szalona, ale stopniowo przyśpiesza, uzupełniana pobocznymi wątkami, by powalić na samym końcu. Finał powieści wyszedł moim zdaniem doskonale, dramatyczne wydarzenia przeplatają się z tymi pozytywnymi, sekrety z przeszłości ukazują w końcu swoje prawdziwe oblicze, ale nie wszystko jest takie, jakie być powinno – jak to w życiu.
Lucinda Riley interesująco przedstawiła rozwój wydarzeń – najpierw fragment swojej historii opowiada Posy w pierwszoosobowej narracji i jest to pewien etap jej dzieciństwa zaczynający się w 1943 roku. Później w narracji w trzeciej osobie przedstawione zostają bieżące wydarzenia z życia pozostałych postaci i są to już czasy współczesne dziejące się w 2006 roku. Autorka na zmianę ukazuje przeszłość Posy i teraźniejszość, ale bez obaw – czytelnik nie ma wrażenia przeskakiwania czy też przestoju, wszystko dzieje się stopniowo i każda scena fascynuje.
Czy polecam? Tak! Ta powieść to świetna saga rodzinna, poruszająca problemy związane z przemocą domową, trudnościami finansowymi, zdradą, przebaczeniem, utraconą miłością, śmiercią bliskiej osoby, porzuceniem, chorobą, zbrodnią. Myślę, że każdy znajdzie w niej coś dla siebie.
Grubsza oprawa przedstawia ilustrację motyla z pozłacanymi elementami. Bardzo podobają mi się okładki do książek Lucindy Riley od wydawnictwa Albatros. Przedziały pomiędzy poszczególnymi głównymi wątkami oznaczono rysunkami motyli i roślin. Czcionka czytelna i sprzyjająca szybkiemu czytaniu. Na samym końcu dodano wywiad z autorką odnośnie całej powieści i sagi „Siedem sióstr”.
Podsumowanie:
+ interesująca fabuła
+ akcja książki rozwija się stopniowo, ale ciekawie
+ wielowątkowość
+ dobrze ukazane charaktery postaci
+ podział na czasy teraźniejsze i przeszłe
+ różnorodna narracja
+ książka porusza trudne sytuacje życiowe
+ słodko-gorzkie zakończenie
+ okładka książki
- brak
Liczba stron: 528
Wydawnictwo: Albatros
Gatunek: obyczajowy
Rok wydania: 2019
Dla kogo: dla fanów sag rodzinnych z tajemnicami z przeszłości bohaterów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz