Jeśli
zaliczacie siebie do miłośników muzyki poważnej, mam dla Was doskonałą
propozycję czytelniczą. „Rozmowy o muzyce” autorstwa wybitnego pisarza Haruki
Murakamiego to obowiązkowa lektura dla każdego, kto chociaż trochę interesuje
się muzyką. H. Murakami spisał swoje rozmowy z Seiji Ozawą, niezwykle
utalentowanym dyrygentem światowej klasy. Teraz, po jedenastu latach, jego
wywiady zostały wydane również w Polsce przez Wydawnictwo Muza SA.
(Opis
wydawcy) „Rozmowy z Seijim Ozawą, jednym
z najwybitniejszych dyrygentów na świecie, dyrektorem muzycznym Opery
Wiedeńskiej i orkiestr w Toronto, San Francisco, Bostonie. Haruki Murakami,
znany jako miłośnik jazzu, jest także wielbicielem muzyki poważnej, a tą
książką udowadnia, że ma również ogromną wiedzę na jej temat. Zapis rozmów z
Seijim Ozawą to głęboka, intymna i wielowątkowa refleksja obu mistrzów nad
istotą muzyki. Pisarz i dyrygent słuchają nagrań z płyt, oglądają DVD koncertów
i komentują je, co pozwala zupełnie inaczej spojrzeć na znane utwory. Są
zafascynowani swoimi tak różnymi sposobami patrzenia na muzykę. Ozawa jest
wyjątkowo interesującym interlokutorem. Zna niemal wszystkich ze świata muzyki
poważnej, a jego wypowiedzi są dowcipne, wesołe i przeplatane licznymi
anegdotami. Odkrywając Seijiego Ozawę, Murakami odkrywa krok po kroku samego
siebie. Dzięki temu czytelnik poznaje muzyczne pasje pisarza i uświadamia sobie
ich wagę i głębię. Rozmowy o muzyce to
fascynująca lektura nie tylko dla fanów Murakamiego i wielbicieli muzyki
poważnej.”
Cała
książka zawiera w sobie sześć głównych rozmów dotyczących różnych wykonań
utworów muzycznych bardzo znanych kompozytorów, m. in. Beethovena, Brahmsa.
Rozmowy są poprzedzone również przemyśleniami H. Murakamiego oraz mini
wywiadami na temat pewnych szczegółów z życia Seijiego Ozawy. Jak już
wspomniałam wcześniej, publikacja ma charakter wywiadu, autor czasem umieszcza
drobne wstawki odnośnie wysłuchiwanego przez nich koncertu lub wtrąca drobne
wyjaśnienia.
Czytając
rozmowy przeprowadzone pomiędzy H. Murakamim, a S. Ozawą potrafiłam poczuć
klimat, jaki mógł towarzyszyć podczas udzielania wywiadu. To niezwykłe z jakim
kunsztem pisarz oddał panujący wtedy nastrój. Panowie opowiadają nie tylko o
muzyce, lecz również o swoich przeżyciach związanych ze słuchaniem danego
utworu. Dyrygent dodaje również smaczki ze swojego życia oraz ciekawostki
związane ze swoim zawodem, jak i z muzyką. Umiejętność H. Murakamiego
dobierania słów sprawia, że łatwo zatopić się w tekście. Myślę, że to właśnie
jego styl i sposób przeżywania uczuć oraz wyrażanie ich na papierze potęguje
niezwykłość lektury.
Najbardziej
zainteresowały mnie fragmenty dotyczące pracy dyrygenta oraz istoty samej
muzyki. S. Ozawa dość przekonująco opowiada o swojej pracy, jak i o emocjach
towarzyszących dyrygowaniu, czy też słuchaniu utworu na żywo lub na płycie. H.
Murakami z kolei, wykazuje się dużą dociekliwością. Wymienianie poglądów
pomiędzy nimi jest płynne, zaś same rozmowy określiłabym jako barwne i
niezwykle szczegółowe. Te cechy sprawiają, że czytelnik nie nudzi się podczas,
jakby się mogło wydawać, monotonnego tekstu.
Czy
polecam? Myślę, że fanom muzyki poważnej oraz literatury pięknej publikacja
powinna przypaść do gustu. Mnie książka bardzo się podobała z uwagi na
poruszane przez obu rozmówców tematy. Podczas czytania warto również posłuchać
utworów, o których opowiadają S. Ozawa i H. Murakami, jako ciekawy dodatek do
lektury.
Biała
okładka ma dość prostą szatę graficzną i od razu kojarzy się z gitarą. Czcionka
jest duża, zaś wypowiedzi H. Murakamiego i S. Ozawy są odpowiednio wyróżnione.
Rozdziały poprzedza graficzny wizerunek gitary. Ogólnie całość wygląda spójnie,
elegancko i nowocześnie.
Podsumowanie:
+
rozmowy przedstawione w formie wywiadu
+
ciekawostki z życia H. Murakamiego i S. Ozawy
+
barwny styl autora
+
rozmowa jest prowadzona w niezwykle żywy sposób
+
autor doskonale oddaje nastrój towarzyszący słuchaniu utworów
+
ciekawie poruszane zagadnienia odnośnie muzyki i dyrygentury
-
brak
Ilość
stron: 352
Wydawnictwo:
Muza SA
Gatunek:
literatura piękna
Rok
wydania: 2022 (z 2011)
Dla
kogo: dla miłośników muzyki poważnej, twórczości Haruki Murakamiego, dyrygentury
Seijia Ozawy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz