Autorka ponownie zabiera czytelnika do Ustki, tym razem jednak skupia się na tajemnicach związanych z babcią Magdy (moim zdaniem najciekawszych). Maria nie ma lekko – wciąż przychodzą do niej listy z pogróżkami od nieznanego jej nadawcy. W dodatku nadal nie może pogodzić się z bolesną przeszłością związaną ze zmarłym małżonkiem. Za namową jej najbliższej koleżanki, postanawia udać się na bal sylwestrowy w Uroczysku, który ma być imprezą obfitującą w niespodzianki. Wkrótce okazuje się jak dziwne są to niespodzianki, gdy podczas balu zjawia się kobieta bardzo dobrze znająca historię Marii. Nieznajoma wie, jak mroczne sekrety skrywa babcia Magdy i nie spocznie, dopóki nie ujrzą one światła dziennego. Jak Maria poradzi sobie z żądającą sprawiedliwości Zofią? Czy Magda, gdy już pozna jej sekret, zdoła wybaczyć babci? Kto stoi za morderstwem sprzed lat?
(Opis wydawcy): „Stary dom w Usteckim lesie, pośrodku śnieżycy stulecia, staje się sceną solidnej intrygi, awantury i konfrontacji. A raptem Marii przejdzie przez myśl, że gorzej być nie może, pojawia się trup… i to nie jeden! Kiedy zagrożenie zawisło nad ukochanymi Marii, ta musi wreszcie powiedzieć prawdę. Nie wiadomo tylko którą? Tajemnice i wszelkie brudy, które przez lata skrywali goście Uroczyska, powoli wypływają na wierzch. Niespodziewanie, pewna noc zmieni w ich życiu wszystko. Maria Garstka, która otrzymała z niewiadomego źródła zaproszenie na Bal Tajemnic nie jest z tego powodu zachwycona. Zupełnie inne podejście ma jej bliska koleżanka – Aniela Grzebałko.”
Na tle całej serii wydaje mi się, że jest to najlepszy tom o losach rodziny Garstek. Autorka nie tylko odkrywa tajemnice przeszłości Marii, ale także lepiej skupia się na pobocznych postaciach znanych z wcześniejszych części. Cała historia opowiadana jest w narracji trzecioosobowej, a więc autorka nie wraca do pisania z perspektywy Magdy, tak jak to było w „Trupie na plaży…”. Według mnie jest to dużo lepszy zabieg, ponieważ powieść stała się bardziej dojrzała, mimo lekkiej treści.
Cała akcja dzieje się w całkiem innym miejscu, bo nie w hotelu, a w domku w Uroczysku, gdzie podstępnie zostają zebrani goście z przeszłości Marii. Autorka dość ciekawie przeplata wątki związane z intrygą, jak i te dotyczące wydarzeń z udziałem gości, balem oraz pobocznymi bohaterami. Kilka scen ubawiło mnie po pachy, inne zdołały zaciekawić na tyle, że szybko pochłonęłam całą książkę. Pomysł na rozegranie fabuły w Uroczysku oraz rozwiązywanie tajemnic związanych z przeszłością, jak i teraźniejszością sprawiły, że mocno wciągnęłam się w losy Garstek.
Język powieści jest lekki, zabawny i ironiczny. Uwielbiam styl Anety Jadowskiej, dlatego z przyjemnością poznawałam przygody bohaterów. Jak już wspominałam we wcześniejszych recenzjach, autorka doskonale opisuje wątki związane z rodzinnymi tajemnicami, trudnymi zagadnieniami społecznymi oraz samymi zabawnymi scenami, dlatego tak dobrze czyta się jej książki. Pomimo prostego schematu powieści, A. Jadowska potrafi zaciekawić na tyle, że nie zwracałam uwagi na nieco sztampowe ramy fabuły.
Zakończenie tym razem mocno mnie zaskoczyło i pozwoliło inaczej spojrzeć na całą serię. Nie spodziewałam się, że pewne sprawy ułożą się właśnie w taki sposób, dodatkowo autorka wyjaśniła sporo odnośnie losów Marii, jak i osób związanych z jej niedolą. Finał jest dość typowy dla komedii kryminalnej, sprawiedliwości staje się zadość, zaś pozostałe postacie mogą cieszyć się z pomyślnie rozwiązanych konfliktów.
Czy polecam? Jak najbardziej! „Denat wieczorową porą” jest moim zdaniem naprawdę ciekawą lekturą i zachęcam Was do zapoznania się z nią. Polecam również sięgnąć najpierw po wcześniejsze tomy – pierwszy „Trup na plaży…” oraz drugi „Martwy sezon”.
Kolorowa okładka przedstawia ilustrację domu na śniegu oraz ukrytego obok trupa (swoją drogą to świetne nawiązanie do jednej z najzabawniejszych scen w powieści). Duże litery tytułowe doskonale pasują do całości. Czcionka średniej wielkości, dość czytelna. Rozdziały ozdobiono obrazkami domku, jak na okładce. Na klapach znajduje się nota biograficzna autorki, rekomendacje czytelnicze i krótki fragment powieści.
Podsumowanie:
+ zabawna historia
+ styl autorki
+ nawiązanie do przeszłości bohaterów
+ narracja powieści
+ grafika książki
- brak
Ilość stron: 320
Wydawnictwo: SQN
Gatunek: komedia kryminalna
Rok wydania: 2021
Dla kogo: dla fanów twórczości Anety Jadowskiej, miłośników komedii kryminalnych i lekkich książek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz